Those we love don't go away,
they walk beside us every day.
Unseen, unheard but always near, still loved, still missed and very dear..
Laura, 20 februari 2010
Tranen in mijn ogen, nu ik dit hele verhaal achter de 'dakmoord' lees. Wat een prachtige gedenksite hebben jullie gemaakt, werkelijk prachtig. Gelukkig is die gozer weer gepakt, wat een afschuwelijk en bizar verhaal!!! En waarom??! Ik wens jullie uit de grond van mijn hart enorm veel sterkte. Gewoon onmenselijk, vooral voor zijn ouders.
Patty, 19 februari 2010
Nog steeds tranen in mn ogen...Ik wens de moeder en de rest van de familie in deze moeilijke tijden heel erg veel sterkte!!!
Dit had nooit mogen gebeuren!!!
If tears could build a stairway
and thoughts a memory lane
I'd walk right up to heaven
and bring you home again
No Farewell words were spoken
No time to say good-bye
You were gone before I knew it
And only God knows why.
Bianca, 19 februari 2010
vandaag voel ik me kwaad en verdrietig in wat voor land leven wij dat daders nog steeds verlof krijgen en nabestaande voor de wet niet bestaan. Ik hoop dat iemand die gozer ziet lopen en een flinke trap onder zijn kont verkoopt en hem dan bij de politie aan geeft. hij hoort niet vrij te zijn want dat zijn de mensen die om pas gaven ook nooit meer. denk aan je pas en aan je familie.
schrijf in het zand hen die je verdriet deden,vergeet hen zonder enige pijn.
want wat in het zand geschreven staat,
zal er morgen niet meer zijn.
schrijf in steen wat je beleefd hebt,
aan vreugde,vriendschap en geluk.
de steen geeft je na vele jaren,
de herinnering nog steeds terug.
schrijf in je hart allen die je lief zijn, heel dichtbij of hier ver vandaan.
want wat in je hart geschreven staat,
dat blijft voor jou eeuwig bestaan.
Yvette Passchier, 19 februari 2010