Condoleances

Wat dapper van je Marcella om als moeder voor de zoveelste keer te vertellen over het relaas omtrent die aso's die Pascal zijn leven hebben ontnomen. Ik verwoord het maar netjes,een schrale troost misschien dat Pascal zelfs in andere landen 'bekend' is geworden. Ergens wel goed vergeten wordt hij dan, zelfs door vreemden niet.
Franny Sijm, 22 juni 2008

Ik mis je... Elke dag kom ik wel iets van je tegen, een krantenknipsel, een foto of wat anders en dan staan de tranen weer in me ogen. We lachen elke dag weer, maar wat valt er eigelijk te lachen. Dat jij er niet meer bent en de manier waarop is te erg voor woorden... dus wat valt er nog te lachen in het leven
Linda, 20 juni 2008

Hai lieverd, De verjaardagen komen er weer aan, de 2de keer dat jij er niet bij bent, verdomme je mist zoveel, Romy en Ginger worden maandag 5 jaar en ze worden zo groot en wijs en jij maakt dit allemaal niet meer mee. Dominique wordt de 22ste 24, Denise 31 juli 31, Marlon 1 augustus alweer 22 en jij bent er niet bij. Op 20 september, mijn verjaardag, wordt jouw dag, de dag dat wij met zijn allen jou zullen herdenken, samen met andere nabestaanden van geweldslachtoffers. Dan komt jouw verjaardag 9 oktober, 27 jaar zou je moeten worden verdomme, maar nee je bent en blijft 25 jaar. We missen je zo Pas...
Mama, 12 juni 2008

Nog steeds staan mensen stil bij jouw dood.Zo zei je nog iets en zo werd je vermoord door een jongen die boven je moeder woonde.Het is niet te bevatten dat dit heeft kunnen gebeuren
Danny, 9 juni 2008

Elke dag denk ik nog aan je. Geen dag gaat voorbij, zonder dat jij door me gedachte gaat. Nog steeds vind ik het niet te geloven. Je blijft in me hart voor altijd. Liefs...
Linda, 9 juni 2008

Een dag voorbij lijkt verder weg Maar is juist een dag dichterbij... We missen je Pascal...
Berrina, 5 juni 2008