Condoleances

Ik staar naar het plafond in het donker, luisterend... hoor ik daar wat, geritsel een stil fluisterend... mam... nee ik hoor niets helemaal niets, het is stil.
Mama, 10 februari 2008

Ik wil niet slapen, want jij zit in m'n hoofd. En omdat ik niet meer 'in het echt' van je kan genieten, geniet ik van de nachtelijke uren als jij in mijn hoofd rondspookt. Ik denk vaak aan je, Pas.. Bedankt voor alle mooie momenten. Hopelijk kijk je neer op ons, en weet je hoeveel iedereen van jou hield en om je gaf.
D., 8 februari 2008

Je kunt je niet voorstellen wat in de hoofd van nabestaanden omgaat. Het leven heet voor hun nu overleven. Respect! Gecondoleerd
André Borgeld, 7 februari 2008

Lieve Marcella en familie, Ik kon er helaas van de week niet bij zijn, maar Shari was er gelukkig wel... Alweer 1 jaar verder, een jaar zo vol verdriet. Slijten zeggen ze dan, maar daar geloof ik niet in. Mee leven ja, je moet wel. Echt wijze woorden kan ik je niet geven, ben nog niet oud genoeg om echt wijs te zijn. Ik kan je alleen heel veel sterkte wensen. Ik heb Pascal wel eens gezien, kon hem persoonlijk niet zo goed, en toch eigenlijk ook weer wel. Want wat een verhalen heeft Shari altijd. Daarvoor zonder hem gekend te hebben, weet ik dat het een goed persoon was, een deugniet, maar opzeker een echte 'kameraad'. Nogmaals heel veel sterkte!
Brenda, 7 februari 2008

Verdriet, verdriet kun je geen plek geven. Het is elke dag anders. De ene dag denk je: Wat een heerlijke dag. De andere dag is alles heel erg donker.
Dana, 3 februari 2008

lieve fam van Pascal,heel veel sterkte zo,n jong leven te erg voor woorden ,weet wat het is om een kind te verliezen door moord ,en dan het onrecht nog er bij te krijgen van onze justitie
Maaike Terpstra, 30 januari 2008

Een jaar geleden, de tijd gaat snel, ik weet nog dat Marlon het me vertelde. Veel naar het nummer geluisterd en ik moest nu weer aan je denken, RIHEAVEN!
Joris, 30 januari 2008