Condoleances

Pascal... Ik mis je nog steeds, Denk elke dag aan je, en laat nog vaak een traan voor je. Het word steeds moeilijker om op je site te kijken en om foto's van je te zien, want je bent er echt niet meer. Ik had je een tijdje niet gezien, dus het besef dat je er echt niet bent, was er nog niet helemaal. Maar nu wel. Maar ik hou vast dat je het nu beter hebt, en dat maakt het in me hoofd goed.
Linda, 3 maart 2008

Je denkt dat je het allemaal hebt gehad, een jeugd waar je niet trots op bent, een lange lijdensweg en nog veel meer. Dan denk je je leven weer op te pakken en alles weer met een gangetje voort te brengen, gebeurt er dit. 1 jaar en 1 maand lijkt nog geen maandje.. De pijn die te voelen was in scheveningen is nu overgegaan naar het pijn van het verwerken. Maar verwerken is niet makkelijk ... het is een proces. De ene dag lach je harder dan de ander. De volgende dag zit je de hele dag alleen thuis te janken. Tja, jij zult al deze emoties niet meer lichamelijk kunnen ervaren door buren van je moeder die dachten even snel jou te vermoorden. En ze wouden er nog mee weg komen ook. Met de gedachten zelf verdedigging staken ze jou en lachte ze om jou pijnlijke dood! Pascal als ik ze ooit tegenkom.. Doe ik niks uit respect voor jou. Je teken was overduidelijk! Maatje, Rust zacht nogmaals!
Michel, 1 maart 2008

zelf ken ik pascal niet maar dat maak niet uit dit mag helemaal niet gebeurenik wens de fam heel veel sterkte rust zacht pascal
Jolanda, 25 februari 2008

Alweer een jaar verder,maar zo kort geleden :(
Cindy, 23 februari 2008

Nu een jaar later staan de beelden ons nog helder voor ogen.Het is moeilijk te beschrijven wat er door ons heen gaat bij het bekijken van deze site. Wij willen u allen sterkte wensen.
John en Sonia, 14 februari 2008

Moet nog vaak denken aan wat jouw is over komen. Dat jij zo het leven moest laten .Ook nu in het bezonder ik mijn eigen zoon heb verloren, voel ik wat jouw moeder gevoelt heeft en nog voelt, bij jouw wat het niet nodig geweest jouw leven werd jouw gewoon ontnomen door een laffe daad. Mijn zoon stierf door een hartstilstand. Het leven zal nooit meer het zelfde dat telt denk ik ook voor jouw familie!
Leidy, 11 februari 2008